De eerste stapjes

zijn voorzichtig gezet: Ik heb besloten een tweetal nieuwe fotoportalen te creëren om mijn twee specialismen, mijn blauwe deuren zo u wilt, te etaleren.

Het eerste portaal biedt een kijkje in mijn herontdekking van de wereld van de filmfotografie.



Het tweede portaal behelst mijn andere fotografische liefde: De luchtvaart.



Deze twee specialisaties werden voorheen gebundeld in mijn oorspronkelijke fotostroom, nu heb ik ervoor gekozen ze apart te etaleren. Ik hoop hiermee direct mijn twee passies op fotogebied prominenter te kunnen presenteren.

Het idee

van de blauwe deur staat alweer op zijn grondvesten te schudden. Nadat ik vorige week schreef dat het wellicht de moeite waard zou zijn deze aanpak te verkennen kreeg ik vrijwel direct daarna het verzoek een portretserie te schieten - een heel andere tak van sport! De succesvolle sessie afgelopen week heeft mijn idee dat een gemengde fotoportefeuille heel zo slecht niet is bevestigd, voorlopig houd ik deze dan ook aan.

Wel ben ik begonnen met het samenstellen van een lijst met foto's die geschikt zijn voor het eerder genoemde luchtvaartfotoboek. In eerste instantie is deze lijst uit het hoofd samengesteld maar ik ben van plan om mijn collectie eens opnieuw te gaan bekijken met als specifiek doel het zoeken naar foto's voor dit project. Een tijdrovende klus maar ik zie er wel naar uit om al mijn beeldmateriaal weer eens te gaan bekijken. Ook staat er voor volgende week een dag luchtvaartfotografie gepland. Kortom, de eerste voorzichtige stapjes zijn inderdaad gezet maar de route is nog niet voor 100% vastgesteld! Wordt vervolgd...

Na een opmerking

van Bas Gijselhart op het weblog van Joeri van Veen heeft het begrip "blauwe deuren" voor mij een nieuwe betekenis gekregen. Mijn naamgenoot schreef :"Als je heel goed wordt in het ontwerpen van blauwe deuren, in alle soorten en maten, dan komen mensen vanzelf bij jou terecht als ze een blauwe deur nodig hebben."

Zou ditzelfde verhaal ook opgaan in de fotografie? Mijn vriend en medefotograaf Joeri van Veen vermoedt dat dit het geval kan zijn en heeft bij wijze van experiment onder de naam Daniël DeForest een project gestart waarin alleen woudfoto's opgenomen worden. Joeri's blauwe deur als het ware. Diversiteit, zo observeert Joeri, zorgt alleen maar voor een oninteressante en dus onbekeken fotostroom, funest voor iemand die zich wil profileren als een op-en-komend fotokunstenaar.

Met mijn recente air-to-air foto-ervaringen werd deze vraag weer actueel. Een goede kandidaat voor mijn "blauwe deur" zou de luchtvaartfotografie zijn. Deze loopt als een rode draad door mijn foto-activiteiten en dateert terug tot 1989. Moet ik niet kiezen voor een "blauwe deuren" aanpak en mijn luchtvaartgerelateerde fotografie niet veel prominenter in beeld brengen?









Het grappige (?) is dat mijn publieke fotostroom een heel andere invalshoek kent, ik probeer juist een bepaalde diversiteit in mijn fotowerken te laten zien. Mijn angst is dat kiezen voor deze blauwe deur een veel te beperkend iets zou zijn. Voor mijn gevoel kan ik veel meer dan dat en ik ben juist bang dat bepaalde opdrachtgevers een te eenzijdige fotoportefeuille als "niet interessant" bestempelen en verder zoeken naar een (in hun ogen) kundiger fotograaf. Het moge de lezer duidelijk zijn, ik ben er nog niet uit.

Toch heeft deze discussie wel wat in mij losgemaakt. Een eerste stap zou kunnen zijn het bundelen van al mijn luchtvaartfotografie in een apart kanaal, daarnaast voel ik heel veel voor het creëren van een apart fotoboek over de luchtvaart als een soort van semi-portfolio zodat als de gelegenheid daar is ik mijn luchtvaartwerk wel gestructureerd kan presenteren. Is er een eerste, voorzichtig stapje gezet..?

Een persoonlijke primeur

op mijn weblog zijn deze twee foto's, het resultaat van een air-to-air fotosessie.





Deze serie foto's is genomen tijdens een vlucht met een Piper Super Cub vanaf vliegveld Hilversum. Het eigenlijke doel was het fotograferen van wat prominente plaatsen en gebouwen in de regio. De Super Cub heeft een zeer goed uitzicht naar beneden en een opklapbaar raam waardoor er tijdens de vlucht niet door raampjes gefotografeerd hoeft te worden hetgeen dit vliegtuig tot een ideaal fotoplatform maakt.



Halverwege de vlucht kwam de rode Falco enige tijd met ons in formatie vliegen hetgeen mij de kans gaf dit sportvliegtuig fraai te fotograferen. Hoewel het niet altijd even makkelijk is om de camera in de luchtstroom goed gericht en scherpgesteld te krijgen en het altijd opletten blijft dat de vleugelstutbalken niet in beeld komen heb ik een bijzonder positief gevoel overgehouden aan deze vlucht.

Naast de Falco werden ook ondermeer de volgende historische plaatsen en gebouwen gefotografeerd:


Naarden Vesting


Het Muiderslot


Kasteel De Haar