Zou ditzelfde verhaal ook opgaan in de fotografie? Mijn vriend en medefotograaf Joeri van Veen vermoedt dat dit het geval kan zijn en heeft bij wijze van experiment onder de naam Daniël DeForest een project gestart waarin alleen woudfoto's opgenomen worden. Joeri's blauwe deur als het ware. Diversiteit, zo observeert Joeri, zorgt alleen maar voor een oninteressante en dus onbekeken fotostroom, funest voor iemand die zich wil profileren als een op-en-komend fotokunstenaar.
Met mijn recente air-to-air foto-ervaringen werd deze vraag weer actueel. Een goede kandidaat voor mijn "blauwe deur" zou de luchtvaartfotografie zijn. Deze loopt als een rode draad door mijn foto-activiteiten en dateert terug tot 1989. Moet ik niet kiezen voor een "blauwe deuren" aanpak en mijn luchtvaartgerelateerde fotografie niet veel prominenter in beeld brengen?
Het grappige (?) is dat mijn publieke fotostroom een heel andere invalshoek kent, ik probeer juist een bepaalde diversiteit in mijn fotowerken te laten zien. Mijn angst is dat kiezen voor deze blauwe deur een veel te beperkend iets zou zijn. Voor mijn gevoel kan ik veel meer dan dat en ik ben juist bang dat bepaalde opdrachtgevers een te eenzijdige fotoportefeuille als "niet interessant" bestempelen en verder zoeken naar een (in hun ogen) kundiger fotograaf. Het moge de lezer duidelijk zijn, ik ben er nog niet uit.
Toch heeft deze discussie wel wat in mij losgemaakt. Een eerste stap zou kunnen zijn het bundelen van al mijn luchtvaartfotografie in een apart kanaal, daarnaast voel ik heel veel voor het creëren van een apart fotoboek over de luchtvaart als een soort van semi-portfolio zodat als de gelegenheid daar is ik mijn luchtvaartwerk wel gestructureerd kan presenteren. Is er een eerste, voorzichtig stapje gezet..?
Als een rijkaard zijn privéjet mooi op de foto wil hebben boven de grand canyon en hij vindt een fotograaf die _alleen maar_ vliegtuigen fotografeert en die een aantal adembenemende juwelen op zijn / haar site heeft staan (en verder niets dat daarvan afleidt) en een flickr stroom vol met vliegtuigen in alle soorten en maten onder allerlei omstandigheden gunt hij die opdracht denk ik eerder aan die bewuste fotograaf dan aan eentje bij wie elke vliegtuigfoto geflankeerd wordt door iets anders om diversiteit te tonen.
ReplyDeleteWanneer iemand een foto van zijn / haar pasgeboren baby wil hebben maakt voornoemde fotograaf natuurlijk minder kans dan hij zou maken wanneer hij een diverse stroom en site had met ook baby foto's, maar zou de potentiële opdrachtgever in dat geval niet liever de opdracht aan iemand anders geven die _alleen maar_ mooie fotos van baby's en kinderen van divers pluimage onder allerlei omstandigheden in zijn / haar fotostroom heeft staan?
Naast deze overweging speelt mijns inzien ook dat het verdelen van de middelen die een fotograaf heeft (de tijd, energie en het inzicht / kunde en dat soort dingen) over diverse takken van fotografie kan maken dat het lastiger is om in één van die takken te excelleren (niet dat dat trouwens nodig is om je brood te besmeren maar je zou het kunnen aspireren).
Het blauwe deuren syndroom, zoals ik het zie, is in die zin niet alleen het wegsnijden van alle andere deuren en kleuren, maar ook het concentreren van alles (dat daarmee vrijkomt) op die blauwe deuren (waarin ik zelf natuurlijk keihard faal vooralsnog, daar niet van).
Een goed blogbericht over uw potentiële blauwe deur, interessant om uw bespiegelingen daaromtrent te lezen en dat boek met luchtvaartfoto's moet er zeker komen wat mij betreft!
Hartelijk dank voor uw zeer uitgebreide reactie!
ReplyDeleteOp dit moment ben ik bezig met het samenstellen van een lijst van foto's die in aanmerking komen voor opname in het luchtvaartfotoboek. Even snel uit mijn hoofd kom ik al op een foto of 15 maar ik ga het wat gestructureerder aanpakken en mijn collectie beelden hier specifiek op nalopen. De selectie zal hierdoor wel wat langer duren maar naar ik hoop is het eindresultaat dan wel zo compleet mogelijk.