Sunday, January 23, 2011

De stap naar middenformaat

is deze week dan toch eindelijk gezet. Sinds een paar dagen ben ik de trotse eigenaar van een Pentax 6x7 MLU spiegelreflexcamera die 120 en 220 middenformaat film schiet.

Pentax 6x7

Het grote voordeel van middenformaat film zit, de naam zegt het al, in de veel grotere negatieven. Een 6x7 negatief is ongeveer net zo groot als vier 35mm kleinbeeldnegatieven bij elkaar, er kan dus veel meer detail vastgelegd worden en ook is het mogelijk om veel grotere afdrukken te maken van een 6x7 negatief dan van een 35mm negatief.

De stap naar middenformaat lonkte al een tijdje, de vraag was echter vooral hoe. Er zijn verschillende soorten camera's die 120 film gebruiken, van de Diana F+ lomografiecamera tot de Hasselblad V serie camera's. Elk heeft zijn eigen eigenschappen. Ik wilde echter een camera hebben die zoveel mogelijk gelijkenissen vertoont met mijn huidige collectie 35mm spiegelreflexcamera's en dat kom je al snel uit bij een Pentax 6x7. Het basismodel van deze camera is in productie genomen in 1969, ik heb een exemplaar van de aangepaste versie die vanaf 1976 tot 1990 verkrijgbaar was en waarbij de spiegel van de camera handmatig vastgezet kan worden zodat deze geen onwenselijke trilling afgeeft als men werkt met lage sluitertijden.

Vandaag heb ik een rol Kodak Porta 400VC volgeschoten om te zien hoe deze camera presteert. Mijn eerste observaties:

1. Wow, wat een zoekerbeeld! Zoals alles aan deze camera is ook dit groots, een genot om door te kijken.

2. Hoewel de camera een stuk groter is dan de gemiddelde 35mm camera is deze vergelijkbaar qua hoogte met mijn Canon EOS-1 serie digitale camera's en ook de objectieven zijn qua grootte vergelijkbaar met de L objectieven die bij mijn Canons horen. De camera ligt lekker in de hand en voelt niet te groot aan.

3. Dat er een grotere spiegel in dit type camera's zit is duidelijk te merken tijdens het afdrukken, ik begrijp nu waarom sommige mensen zich zorgen maken om de trillingen die deze spiegel af kan geven.

4. Het is even wennen met 120 film, 35mm film lijkt wat makkelijker in het gebruik te zijn - maar dat kan net zo goed aan onwennigheid van mijn kant liggen. Waarschijnlijk is die na een paar rolletjes ook verdwenen.

Morgen wordt deze eerste film aangeboden aan mijn vaste fotograaf ter ontwikkeling en het maken van afdrukken, ik ben heel benieuwd naar de resultaten. Wordt vervolgd...