Thursday, February 13, 2014

Big cats

pinguïns en regen, zou zou je de ervaringen van afgelopen vrijdag wel mogen noemen.



Vrijdag 7 februari had ik het geluk via Canon Professional Services (CPS) een lezing van Jonathan en Angela Scott, beter bekend als The Big Cat People, te mogen bijwonen. Een interessante lezing met leuke inzichten en zeer fraai beeldmateriaal. Bij deze twee mensen is de foto een direct resultaat van het goed, zelfs intiem kennen van je onderwerp, het goed kennen van je omgeving, het goed kennen van je apparatuur en een haast natuurlijk oog voor compositie en detail. Tel daarbij op de adembenemende schoonheid van de Afrikaanse natuur en de wilde dieren die zich daarin ophouden en je krijgt vanzelf een beeld bij de presentatie.

Ik was samen met fotovriend Joeri van Veen afgereisd naar Burgers' Zoo om deze lezing bij te wonen. Inbegrepen bij dit evenement was toegang tot het hele complex van de zoo, in potentie een broedplaats voor fraaie fotografie. Het slechte weer maakte er uiteindelijk niets van waar, de enige dieren die nog enige lol leken te beleven aan de regen waren de lokale pinguïns. Ziehier een impressie van een uiteindelijk zeer Nederlandse beeldsafari...





Locatie: Burgers' Zoo, Arnhem
Camera: Canon EOS-1D Mark II
Objectief: Canon EF 400mm f/5.6L USM

Tuesday, February 11, 2014

Ook altijd spannend

is zo'n eerste rol film geschoten met een nieuwe camera. Al eerder schreef ik dat ik een aantal nieuwe camera's op de kop had weten te tikken voor mijn Pentax project maar van het testen van deze camera's was het nog niet gekomen. Begin februari was het weer echter goed voor fotografie, dus ging ik er met twee camera's op uit.



Film

Mijn keuze viel op de MZ-S en de P30T. Beide camera's heb ik sinds januari 2014 in bezit maar het was er, met name door het kwakkelweer van de afgelopen tijd, nog niet van gekomen deze daadwerkelijk in te zetten. Ik heb het geluk niet zo ver van het Naardermeer te wonen, altijd een prima locatie voor wat testwerk. De testfilm was, zoals inmiddels gebruikelijk, Schlecker-Fotoland AS Color 200-24 (Fujicolor 200 onder een andere naam). Gebruikte objectieven tijdens deze test zijn de SMC Pentax-M 28mm f/2.8, de SMC Pentax 50mm f/1.2 en de SMC Pentax-M Macro 100mm f/4.

Pentax MZ-S

Er was enige spanning tijdens het openen van de enveloppe waarin de foto's van de MZ-S zaten. Dit is zo'n fijne camera om te gebruiken dat het enorm zonde zou zijn als de foto's hiervan zouden zijn mislukt. Die spanning ebde gelijk weg toen ik de indexprint zag, alle opnames prima belicht. Ik gebruik de MZ-S exclusief met non-autofocus objectieven en dan is het toch even afwachten hoe de resultaten zullen zijn. Het gebruikersgemak van deze camera is super en de K-bajonet objectieven gedragen zich net als bij elke andere Pentax. Leuk detail is dat de MZ-S een signaaltje geeft als het scherpstelpunt is bereikt, ook bij mijn non-autofocus objectieven. Er zitten meer slimme opties op deze camera. Erg leuk vind ik dat de sluitertijd, het diafragma en de belichtingsoptie op de rand van het negatief worden geprint. De enige andere camera die dit bij mijn weten doet is de Pentax 645NII - een camera die ik helaas nog niet in mijn kleine collectie heb. Ook inventief zijn de signaaltjes bij het bereiken van opname nummer 30 als waarschuwing dat het einde van de rol nadert en een lichtje op de bajonetvatting van de camera, een handig hulpmiddel tijdens het verwisselen van objectieven in het donker. Over belichting heb ik met deze camera ook niets te klagen getuige deze eerste opnames. Hieronder een impressie van wat de Pentax MZ-S allemaal kan.



Locatie: Naardermeer
Camera: Pentax MZ-S
Objectief: SMC Pentax 50mm f/1.2
Film: Schlecker-Fotoland Color AS 200-24
Scanner: Nikon LS-8000ED

Pentax P30T

De tweede camera die ik heb getest was de P30T. De P30 serie is door Pentax in de jaren 1985-1990 door Pentax geïntroduceerd als een alternatief voor de eerste generatie autofocuscamera's (in het geval van Pentax de S serie). Met de P serie werd de traditie van de M serie uit de jaren 70/80 voortgezet en dat is ook aan de camera te zien. Het handmatige transporteren en handmatig terugspoelen doen direct terugdenken aan bijvoorbeeld de Pentax ME, maar daarnaast zijn moderne snufjes als automatische filminleg en automatische ISO instelling ook met de P serie geïntroduceerd. Mijn P30T is het laatste model uit de P serie, dit model werd in 1990 geïntroduceerd. Wat mij betreft een prima no-nonsense camera die, getuige de plaatjes van deze testserie, prima foto's maakt.




Locatie: Naardermeer
Camera: Pentax P30T
Objectieven: SMC Pentax 50mm f/1.2 en SMC Pentax-M Macro 100mm f/4
Film: Schlecker-Fotoland Color AS 200-24
Scanner: Nikon LS-8000ED

Monday, February 10, 2014

Altijd spannend

de zoektocht naar een nieuw werkpaard...

De volgende stap



Mijn huidige digitale camera's stammen uit 2002 en 2004. Hoewel ze nog steeds prima functioneren is er in de tussenliggende tien jaar een hoop gebeurd qua technologische ontwikkelingen. Medefotograaf Joeri van Veen bevindt zich in een gelijksoortige positie, vandaar dat we tezamen optrekken in de zoektocht naar een nieuwe camera. Twee weken geleden hebben we ons laten voorlichten m.b.t. de Phase One, Mamiya en Leaf camera's en achterwanden, vandaag waren drie andere camera's aan de beurt. In de zoektocht naar een camera die maximale scherpte kan bieden zijn er drie camera's geselecteerd die allen beschikken over een pure sensor zonder anti-aliasfilter: de Sony A7R, de Nikon D800E en de Pentax 645D. Drie heel verschillende camera's met elk andere kenmerken. We hadden ons al aardig ingelezen op het web, nu was het tijd voor een echte kennismaking.

Sony A7R


De meest compacte camera van dit trio is de Sony A7R. De A7R is een haast revolutionaire 135 volbeeld systeemcamera met een 36 megapixel sensor. Helaas was er vandaag geen A7R beschikbaar in het Kamera Espress filiaal te Capelle aan de IJssel dus hebben we een A7 aan de tand gevoeld. Dit is vrijwel dezelfde camera op één belangrijk punt na: de A7 heeft slechts een volbeeld 24,3 megapixel sensor mét anti-aliasfilter in plaats van de 36 megapixel sensor zonder anti-aliasfilter. Niet zo'n groot probleem, er wordt gefluisterd dat de sensor van de A7R en de Nikon D800E vrijwel hetzelfde zijn. Voor wat de beeldkwaliteit betreft kunnen we dus bij de D800E terecht, terwijl we aan de A7 kunnen zien hoe deze Sony telg zich in het veld gedraagt. We hebben met een schitterend Carl Zeiss 55mm f/1.8 objectief mogen spelen vandaag maar qua objectieven is er wel een aandachtspunt: zoveel zijn er niet. Met verschillende adaptoren is er wel een keuze aan bestaande objectieven van andere partijen maar dat is in mijn ogen niet optimaal. Andere zaken die mij opvielen waren de zoeker en het menu. Dit is géén spiegelreflexcamera en dat zie je gelijk als je door de zoeker kijkt. In plaats van een optisch beeld kijk je naar een LCD schermpje en dat is voor mij even wennen. Vooral bij het snel zwenken met de camera geeft het de kijker het idee dat de zoeker wat achterblijft. Verder heb ik het idee dat het omvangrijke menu ook wat aan de ingewikkelde kant is. Misschien is ingewikkeld niet het juiste woord, maar de indruk is bij mij ontstaan dat om bepaalde functies van de camera te kunnen ontsluiten er veel in het menu gezocht moet worden. Groot voordeel: van alle camera's is deze het meest voordelig.

Nikon D800E


De andere 135 volbeeldcamera is de Nikon D800E. Deze bruut van een camera is vergelijkbaar met onze Canon EOS-1 serie camera's qua grootte en handligging. Deze 36 megapixel camera heeft eveneens geen anti-aliasfilter waardoor we superscherpe foto's mogen verwachten. Aandachtspunt was ook hier de zoeker, deze was, zo vermoedden wij beiden, minder goed dan die van de EOS-1 serie. Niets bleek echter minder waar, met deze zoeker kan ik zeer goed uit de voeten. De handelbaarheid van de camera is zeer goed te noemen en het feit dat er een groot scala aan Nikkor objectieven te krijgen is voor deze camera is alleen maar een pre. Nadeel is wel dat ik er geen enkele heb, hetgeen de aanschaf van een D800E wel duurder maakt. Qua prijs ligt deze camera in het midden, duurder dan de A7R maar niet zo duur als de 645D. Van de drie camera's is de D800E de camera die op het gebied van de hogere ISO waarden het beste presteert. Wat beeldmateriaal, eerst de volledige foto en dan een 100% uitsnede:



Locatie: Capelle aan den IJssel
Camera: Nikon D800E
Objectief: Carl Zeiss Macro-Planar T* 50mm f/2 ZF.2
ISO-waarde: 3200

Pentax 645D



Sprak ik bij de D800E al van een bruut, dan is deze camera bruter. Met 1,4 kilo de zwaarste van de drie is dit de echte kolos onder de megapixelknallers. Met een 40 megapixel middenformaat sensor wint deze Brutus het alleen al qua resolutie van de twee andere deelnemers in deze competitie. Dit is wellicht de meest intuïtief te bedienen camera van de drie, het aantal knoppen op de camera is beperkt maar alle belangrijke functies zitten erop. Bijkomend voordeel voor mij is dat ik al over een aantal objectieven beschik die op de 645D gebruikt kunnen worden. De 645D verliest het qua wegschrijfsnelheid wel van de D800E lijkt het (doordat we geen A7R ter beschikking hadden kan ik dat vergelijk niet met deze camera maken) en de D800E presteert beter in de hogere ISO waarden. Doordat we het hier echter over een middenformaat sensor hebben presteert deze wel weer beter qua dynamisch bereik en de camera ligt ook zeer prettig in de hand. Dit is overigens wel de duurste camera van de drie... Ook hier wat beeldmateriaal, eerst de volledige foto en daarna een 100% uitsnede:



Locatie: Capelle aan den IJssel
Camera: Pentax 645D
Objectief: Pentax-D FA 645 55mm f/2.8 AL[IF] SDM AW
ISO-waarde: 800

Waarom geen Canon EOS-1D X?

Een goede vraag. Als ik mij de vraag stel wat deze camera écht te bieden heeft boven mijn huidige EOS-1Ds en EOS-1D Mark II dan is het eerlijke antwoord: Niet zo heel erg veel... Natuurlijk, de camera is een paar generaties jonger en is zonder meer sneller qua processor etc.. Met 18 megapixel is het echter niet zo´n grote stap voorwaarts als de hierboven genoemde camera´s. Wat wel een pre is, is met name de beeldkwaliteit bij hogere ISO waarden. Maar als ik ook zie dat het prijsverschil tussen een EOS-1D X en een Pentax 645D momenteel slechts vier (!) euro is, dan is een stap richting een EOS-1D X lang niet zo groot en dus niet zo profijtelijk als de stap naar die Pentax 645D. En de andere opties? Die zijn haast alleen maar goedkoper... Wordt dus vervolgd.

Met dank aan Joeri voor het poseren met de verschillende camera's.

Tuesday, February 4, 2014

Yo VIP!

Eerder deze avond gespot op de bizzramp van Schiphol Oost: Deze C-40C VIP business jet. De leden van de General Audit Organisation, zeg maar de Amerikaanse rekenkamer, zijn in Nederland op bezoek in verband met een onderzoek naar Europese pensioenstelsels en reizen zo te zien in stijl.





Locatie: Schiphol
Camera's: Canon EOS-1D Mark II en Canon EOS-1Ds
Objectieven: Canon EF 24-105mm f/4L IS USM en Carl Zeiss Planar T* 50mm f/1.4