De laatste dag

van 2010 is een meer dan geschikt moment om het afgelopen fotografische jaar de revue eens te laten passeren. Hoewel ik nooit zo terugkijkerig ben is er één serie foto's waar ik zeer gelukkig mee ben.







Het geronk van de turbopropmotoren, het langzaam groter worden van dit bakbeest, het feloranje dat blinkt in de zon, de sensatie van het geratel van de camera in hogesnelheidsstand, de wetenschap dat je zojuist een zeldzame Shin Maywa US-1A vliegboot in al haar glorie op de gevoelige plaat hebt vastgelegd, fantastisch! Ze mag dan geen schoonheid zijn maar man, ze heeft stijl!

Mijn "kleine collectie"

camera's en objectieven is het afgelopen jaar ongemerkt toch een stukje groter geworden. Tijdens een recente inventarisatie bleek ik inmiddels over 21 verschillende camera's te beschikken en kunnen er op die 21 camera's 70 objectieven geplaatst worden.*



De ruggengraat van deze collectie zijn de 5 EOS camera's (2x digitaal, 3x film) die ik voor al mijn hoogwaardige fotowerk inzet. Echter steeds meer obscure objectiefjes en camera's zijn de laatste tijd aan de collectie toegevoegd en ik merk dat ik er steeds meer lol in begin te krijgen om met deze oude klassieke camera's en objectieven op pad te gaan.



De meest recente serie schoot ik begin deze week met een Canon EOS-1V camera en klassieke Nikkor (Nikon) objectieven, met name het (non AI) Nikkor 85mm f/1.8 objectief is me zeer goed bevallen. Toegegeven, het is met die oude objectieven nét even wat meer werk dan met de huidige autofocustechnologie maar wow, wat is dit een gaaf objectief: Lichtsterk en messcherp! Hieronder twee winterse plaatjes met dit objectief op Canon bodies.





* De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat er tussen die 21 camera's 1 meetzoeker en 2 spiegelreflex bodies die reparatie nodig hebben zitten en dat ook 1 van de objectieven last heeft van een vastzittende diafragmaring maar de overige 18 camera's en 69 objectieven zijn direct inzetbaar.

De filmrolletjes

die ik afgelopen zaterdag en maandag had volgeschoten lagen vandaag voor me klaar bij foto Autofocus in Bussum. Een drietal observaties:

1. Wow, wat is het gaaf om dit op een groot scherm te zien! Meestal neem ik niet de moeite om mijn apparatuur op te zetten en de dia's daadwerkelijk te projecteren. Nu ik dit weer eens gedaan heb viel het me op hoe levensecht de foto's zijn, de scans op de pc monitor doen hieraan eigenlijk geen recht.

2. Ik heb beide diafilms nu eens laten ontwikkelen én inramen. Ik ben onder de indruk van de kwaliteit van de raampjes en het inramen zelf: Geen krassen, half verknipte dia's, vingerafdrukken etc.. Dit ga ik vaker laten doen.

3. Hoewel het AF objectief dat ik in deze twee sessies heb gebruikt niet zo snel is als de huidige AF objectieven is het een prachtig stukje optische techniek, ik ben zeer te spreken over de scherpte van de hiermee gemaakte opnamen.

En ja, belofte maakt schuld: Bij deze een drietal foto's van de afgelopen twee sessies.

Het noodweer

van vandaag maakte toch nog vrij onverwacht een einde aan de samen met Joeri van Veen opgezette fotosessie op de Veluwe.



Deze sessie is de tweede in een serie waarin ik alleen werk met filmcamera's, in dit geval een Canon AV-1 met een Canon FD 35-70mm f/4.0 AF objectief geladen met Fujichrome Provia 400X en een Pentax ME Super voorzien van een SMC Pentax-M 50mm f/1.7 objectief en geladen met Ilford HP5+. Ik probeer in deze sessies de "schiet-maar-raak" mentaliteit die digitale fotografie soms met zich meebrengt achter me te laten en elk schot zo perfect mogelijk te laten zijn, immers, met een rol van slechts 36 opnamen telt elk schot!



Een nadeel van het schieten met film is dat ik niet direct de beschikking heb over beelden die dit weblogbericht kunnen illustreren, met dank aan Joeri heb ik u toch een tweetal foto's ter illustratie te bieden. Mijn eigen foto's zijn hopelijk aan het einde van de week ontwikkeld en ingescand, wordt vervolgd...

Vandaag

heb ik de Canon AV-1 & FD 35-70mm f/4.0 AF combinatie aan de tand gevoeld tijdens een ad hoc fotosessie in het Gooi. Ik verkeerde in het erudiete gezelfschap van medefotograaf Pedro Stubert die zijn Nikon FM-2N en FG-20 meenam - een fotosessie die gedomineerd werd door klassieke filmcamera's dus! Hilarisch was het moment waarop Pedro en ik beschuldigd werden van het maken van foto's (van een oude Volvo Amazone) voor de belastingdienst, ziet u de belastingdienst al te werk gaan met camera's van het kaliber FM-2N of AV-1?

Het is nog even wachten op de resultaten van deze fotosessie, zodra ik de film (Fujichrome Velvia 100F) retour en gescand heb zal ik wat foto's plaatsen. U zult het vooralsnog moeten doen met een tweetal oudere foto's gemaakt met Fuji Neopan 100 zwartwit negatieffilm op het vliegveld van Tucson, Arizona. In een vergeten hoekje van dit vliegveld herleven de jaren 40 en 50 met klassieke vliegtuigen en dito hangaars.

Binnenkort

weer eens lekker aan de slag met een klassieke camera, dit keer met een wel heel speciaal objectief.



De camera is een Canon AV-1, een makkelijk te bedienen all-rounder geïntroduceerd in 1979 met een lichtmeter op basis van de diafragmainstellingen. Het objectief is een Canon FD 35-70mm f/4.0 AF, één van de eerste autofocus objectieven. Geïntroduceerd in 1981 was dit het eerste objectief van Canon dat speciaal voor een spiegelreflex camera was ontworpen. Het mooie van dit objectief is dat het op alle camera's die zijn voorzien van een FD bajonet werkt, de camera hoeft er niet speciaal voor te zijn aangepast. Uiteraard heeft dit objectief niet de autofocus snelheid die je van een huidige camera verwacht maar de autofocus is wel zeer accuraat. Er is voor volgende week een fotoshoot gepland op de Veluwe, ik denk dat ik deze combinatie dan eens aan de tand ga voelen.

Het afscheid

van de Breguet Br.1150 Atlantic werd afgelopen weekend bij de Duitse marine groots gevierd. Tijdens een druk bezochte luchtvaartshow op het vliegveld Nordholz vloog afgelopen zondag de enig overgebleven operationele Atlantic voor het laatst.





Ook de opvolger van de Atlantic, de P-3C Orion, was prominent aanwezig.





Drie dingen vielen op gedurende de dag:
1. Het weer bleek veel beter dan voorspeld.
2. Het vlieggedeelte van de show was grootser opgezet dan voorheen (sinds het ongeluk op Ramstein in 1988 hebben Duitse vliegshows altijd een zeer sober karakter met amper vliegbewegingen).
3. Mijn digitale camera's moeten echt weer eens schoongemaakt worden, er zit veel te veel stof op de sensoren. Een afspraak met Canon is inmiddels gemaakt...

Voor het eerst

sinds weken weer eens op pad om wat actie te fotograferen, dit weekend stonden er twee vliegshows op het programma. Zaterdag de open dag van de KLu te Gilze Rijen en zondag de open dag van de Duitse Marineflieger te Nordholz. Helaas dit weekend sterk wisselend weer, desondanks hier alvast een kleine impressie van de actie te Gilze Rijen:

Wat doe je nou precies

met al je digitale foto's? Een valide vraag. Je bent in het bezit van een redelijke digitale spiegelreflexcamera en een paar leuke objectiefjes en hebt inmiddels al enkele duizenden digitale foto's op je harde schijf staan. Wat nu?

Ik heb gemerkt dat ik sinds ik in 2005 digitaal ben gaan fotograferen eigenlijk geen enkele digitale foto heb laten afdrukken. Ja, er waren promotiefoto's, er is het één en ander op doek gedrukt en voor enkele speciale projecten en tentoonstellingen heb ik wat foto's laten afdrukken maar een fotoalbum met vakantiefoto's of een mooie vergroting? Ik heb ze niet van digitale foto's.*

Wat deed ik dan wel met de digitale foto's?** Deze werden vooral digitaal gepresenteerd, eerst via de inmiddels ter ziele gegane website fototocht.nl en later via fotosites als flickr en dit weblog.

Ik heb nu gelukkig wel een medium gevonden waarbij ik meer kan doen met mijn digitale foto's: Het boek! Tegenwoordig is het mogelijk om zelf een fotoboek samen te stellen waarbij de foto's worden afgedrukt in boekvorm en niet meer zoals "vroeger" in fotoalbums. De werkwijze is verrassend simpel, op de PC stel je via speciale software digitaal je eigen boek samen, dit wordt in zijn geheel naar de drukker gestuurd en deze drukt dit naar je eigen wensen af. Wel of geen harde kaft, verschillende formaten, het kan allemaal.



Bovenstaand boek is afgedrukt via blurb, een van de bedrijven die het drukken van zelf ontworpen boeken aanbieden. Deze vorm van foto's presenteren heeft mij weer wat ideeën gegeven voor nieuwe projecten, ik ben momenteel bezig met een boek gevuld met foto's van één van mijn laatste reizen. Binnenkort volgt er een sneak-preview op dit weblog, wordt vervolgd...


* Heb ik dan helemaal geen fotoalbums van vakanties etc. sinds 2005? Jawel, ik heb naast mijn digitale camera ook vaak een "ouderwetse" filmcamera mee en van de hiermee geschoten film laat ik wel werk afdrukken.

** Ik doel hier dan met name op de privéfoto's, zakelijk gezien is digitale fotografie onbetwist een zeer makkelijk medium waarbij de klant eenvoudig en snel bediend kan worden.

Een opmerkelijk bericht

in het BBC bulletin van zaterdag 29 mei 2010: De eerste stappen om een Concorde opnieuw de lucht in te krijgen zijn genomen. Concorde werd in 2003 uit dienst genomen door Air France en British Airways, de enige twee luchtvaartmaatschappijen die met dit type toestel lijnvluchten uitvoerden. Als het enige succesvolle operationele supersonische passagiersvliegtuig is de Concorde verworden tot een luchtvaartikoon en nu worden er pogingen ondernomen om in ieder geval één exemplaar weer vliegwaardig te maken.

Ik was gelukkig genoeg om bij zowel het Britse als Franse afscheid van de Concorde aanwezig te zijn, hieronder heb ik een tweetal foto's geplaatst van de laatste vlucht van Air France Concorde F-BTSD. Aan boord van deze laatste vlucht was de toenmalige Franse president Jacques Chirac.





Beide foto's zijn geschoten op Fujichrome Sensia 100 film met een Canon EOS-5 voorzien van een Sigma 170-500mm objectief en gescand met een Nikon LS-5000ED Super Coolscan.

De Provia 400X foto's

van het Bussum Bridgehead bevrijdingsevenement lagen vandaag voor me klaar. Naast mijn Canon EOS-1Ds had ik ook een tweetal Pentax ME Supers meegenomen, de één geladen met Fujichrome Provia 400X, de ander geladen met Ilford HP5Plus. Ik moet nog wachten op de resultaten van de Ilford film maar de Proviaresultaten heb ik gelijk ingescand.

De eerste dag

van Bussum Bridgehead is helaas door omstandigheden aan mij voorbij gegaan, vandaag had ik echter wel tijd om de stoet bevrijdingsvoertuigen op het Bussumse Wilhelminaplantsoen van dichtbij te bekijken.

De eerste rol Fujichrome

Provia 400X geschoten met mijn nieuwe Pentax ME Super lag vandaag klaar bij mijn vaste fotoleverancier foto Autofocus in Bussum.



Samen met de Pentax heb ik ook een set tussenringen weten te bemachtigen, beiden zijn samen met de Panagor 135mm f/2.8 en 200mm f/3.5 op statief met draadontspanner gebruikt om wat close-up foto's te maken en ik moet zeggen dat de resultaten van de camera, de objectieven en de tussenringen me zeer tevreden stemmen.

De filmkeuze

is niet altijd zo eenvoudig als het lijkt. Dat bleek ook gisteren weer toen ik op pad was met medefotograaf Joeri van Veen. Voor vertrek had ik snel wat rolletjes 35mm film in mijn fototas gegooid en toen het moment van filmwisselen daar was bleek dat de film die ik eigenlijk zou willen gebruiken niet bij me had... Er zijn drie soorten van film die ik regelmatig schiet: Diapositief, kleurennegatief en zwartwitnegatief, allen 35mm kleinbeeldformaat. De eerste vraag is altijd of ik foto's in kleur of zwartwit wil schieten. Ga ik voor zwartwit dan is de keuze helder: Zwartwitnegatieffilm. Zwartwitdiafilms lijken mij ook zeer interessant maar helaas, deze worden niet langer gemaakt. Kies ik voor kleur dan volgt er direct een tweede keuze: Diapositief of kleurennegatief? Meestal gaat mijn voorkeur uit voor diapositieffilm, alleen als ik weet dat ik direct afdrukken wil hebben kies ik voor kleurennegatieffilm. Diafilms hebben daarnaast voor mij als voordeel dat mijn hele werkindeling hierop is gebaseerd, ik heb ook een speciaal hiervoor uitgeruste diascanner klaarstaan om de foto's te digitaliseren (waarna de standaard digitale bewerkingsprocessen in gang gaan en de foto's opgenomen kunnen worden in boekprojecten, gepubliceerd kunnen worden op het internet etc.). Als ik heb gekozen voor de hoofdvorm (zwartwit, kleurennegatief of diapositief) dient er een tweede keuze gemaakt te worden: Welke specifieke film ga ik gebruiken? Er zijn verschillende filmfabrikanten die samen een breed scala aan films uitbrengen, elk met weer andere eigenschappen. Zaken als lichtgevoeligheid, korrel, kleurverzadiging en de hoeveelheid opnames spelen hier een rol. Ik merk bij mezelf dat ik een lichte voorkeur heb ontwikkeld voor de films van Fuji, ik schiet momenteel exclusief met Fujichrome diafilms en gebruik daarnaast ook films uit de Neopan zwartwitserie van Fuji en Fujicolor kleurennegatieffilms. Zwartwit maak ik naast Neopan veel gebruik van Ilford en af en toe Kodak, bij negatiefkleurenfilms merk ik dat ik voornamelijk maar niet exclusief Kodak en Fuji schiet maar dat ik hier momenteel geen duidelijke voorkeur heb - wellicht heeft dit ook te maken met het relatief lage aantal kleurennegatieffilms dat ik schiet ten opzichte van zwartwit en diapositieffilms. Met betrekking tot de hoeveelheid opnames gaat mijn voorkeur uit naar 36. Verreweg de grootste keuze aan films is te vinden in mijn voorraad diafilms. Ik merk dat ik grofweg de volgende criteria hanteer: Landschapsfotografie: Fujichrome Velvia 50 of 100. Stadsfotografie: Fujichrome Velvia 100F, Provia 100F of Astia 100F. Luchtvaartfotografie: Fujichrome Velvia 100F, Provia 100F of Astia 100F. Portretten: Astia 100F. Weinig-lichtfotografie: Fujichrome Provia 400X. Daarnaast maak ik voor het testen van 35mm spiegelreflexcamera's vooral gebruik van de Fujichrome Sensia serie diafilms (ISO 100, 200 en 400) vanwege de lagere kosten van deze films. De Sensia 400 is gelukkig ook een prima alternatief voor Provia 400X zo heb ik recent gemerkt, ik had ISO 400 film nodig en Provia 400X was tijdelijk niet verkrijgbaar. Sensia 400 heeft dat gat toen naar volle tevredenheid opgevuld. Qua zwartwitfilm werk ik eigenlijk altijd met traditionele film, kortgeleden heb ik echter ook wat C41 zwartwitfilm verkregen die als voordeel heeft dat het ontwikkeld kan worden in dezelfde chemicaliën als kleurennegatieffilm. Veel kleinere ontwikkelcentrales ontwikkelen alleen nog maar op basis van het C41 proces en deze film is makkelijker te scannen dan de traditionele zwartwitfilm. Deze gaat dan ook binnenkort getest worden. Mijn standaardfilm op dit moment is Ilford FP4plus, af en toe afgewisseld door Fuji Neopan of Kodak T-Max 100. Wil ik korrel dan grijp ik terug naar Kodak T-Max 400 en fotografeer ik in weinig-licht situaties dan is de keuze Ilford HP5plus of Fuji Neopan 1600. (foto: Joeri van Veen) Tijdens een fotoproject volgend weekend hoop ik een hoop verschillende soorten film te kunnen verschieten en zo mijn selectieproces nog verder te verscherpen. En om terug te komen op de filmkeuze van gistermiddag: Graag had ik het rolletje Fujichrome Provia 400X uit mijn Pentax ME Super vervangen door een nieuwe Provia 400X, helaas had ik deze niet extra meegenomen...

Nog even

en dan valt het doek voor de serie doeken die momenteel te bezichtigen zijn in de Bussumse Rabobank.





De kunstcommissie van de bank is inmiddels hard bezig een vaste collectie op te bouwen die mijn tijdelijke collectie gaat vervangen. Wanneer mijn doeken vervangen zullen worden is nog niet exact te zeggen maar zeker is wel dat dit niet al te lang meer op zich zal laten wachten. Voor degenen die nog geen blik hebben geworpen op de collectie: Kom binnenkort eens langs bij de Rabobank in Bussum!

Mijn nieuwste aanwinst

op het gebied van 35mm film spiegelreflexcamera's is deze zwarte uitvoering van de Pentax ME Super:



Ik heb altijd een zwak voor deze Pentax camera's gehad, de eerste camera die ik kocht was een tweedehands Pentax MX met een SMC Pentax-M 50mm f/1.7 objectief. De MX is later door de één of andere onverlaat ontvreemd maar het 50mm objectief heeft die aanslag op mijn fotospullen overleefd en deze heb ik nog steeds. Na de Pentax MX ben ik Olympus en Canon camera's gaan gebruiken en dat 50mm objectiefje werd eigenlijk niet meer gebruikt. Begin 2009 vond ik echter een perfect werkende zilveren Pentax ME Super en sindsdien ben ik weer helemaal in de ban van Pentax. De zilveren ME Super heeft inmiddels gezelschap gekregen van bovenstaand zwarte exemplaar en ik ben ook op zoek gegaan naar andere objectieven.



Naast de SMC Pentax-M 50mm f/1.7 (rechtsonderin in beeld) beschik ik inmiddels over een Panagor PMC 135mm f/2.8 (linksonder), een Panagor PMC 200mm f/3.5 (midden links), een Panagor PMC 80-205mm f/4.5 (bovenin) en een Petri 70-210mm f/4.5-5.6 MC Macro (midden rechts). Ik ben vooral benieuwd naar de prestaties van de 135mm en 200mm objectieven in combinatie met de nieuwe body. Er ligt al een stapeltje Fujichrome 135mm film klaar. Wordt vervolgd...

Tijdens het verwerken

van een serie foto's genomen op de Amerikaanse luchtmachtbasis Nellis bij Las Vegas trok onderstaande foto van een McDonnell Douglas F-15C Eagle mijn aandacht: Het serienummer van deze F-15 is 80-0010.



Diezelfde 80-0010 heb ik in 1989 als beginnend fotograaf tijdens een bezoek aan de vliegbasis Soesterberg gefotografeerd en stomtoevallig zat deze foto bij een recent gescande serie 135mm dia's.



Hoewel het vaker voorkomt dat ik dezelfde onderwerpen fotografeer gebeurt het niet vaak dat ik na ruim 20 jaar weer een "oude bekende" tegenkom, een leuke verrassing.

Welcome to fabulous Las Vegas!

Er is nog een hoop uit de hoogtijdagen van het fabuleuze Las Vegas in de stad te vinden zoals het "Welcome to fabulous Las Vegas" bord uit 1959 (hierboven) en "Vegas Vic" uit 1951 (hieronder).



Uw weblogauteur wilde dit vastleggen op dezelfde manier als dat gedaan werd toen deze stijlikonen net nieuw waren en had speciaal daarom Ilford FP4Plus 135mm zwartwit negatieffilm meegenomen. Zwartwitfilm weet nog immer een sfeer te creëren die heel anders is dan digitale fotobestanden en ik ben zeer te spreken over de eigenschappen van FP4Plus: Ragscherpe foto's zonder korrelvorming met een rijke grijstintschakering. Als test heb ik ook een rol Fuji Neopan 100 135mm zwartwitfilm gebruikt, deze zit echter nog in de camera (een speciaal hiervoor megenomen Canon EOS-5 hetgeen me de mogelijkheid gaf om dezelfde objectieven op zowel de digitale- als de filmbodies van Canon te gebruiken). Ik ben benieuwd...

De Verenigde Staten

staan bekend als het land van de ongekende mogelijkheden.



Tijdens de laatste reis van uw weblogauteur naar de VS is echter gebleken dat als het gaat om de fotografie deze ongekende mogelijkheden in rap tempo vervangen zijn door ongekende onmogelijkheden. De aanslagen van 11 september 2001 hebben ervoor gezorgd dat de veiligheidsmaatregelen nabij zogenaamde "gevoelige installaties" behoorlijk zijn aangescherpt en fotografie is helaas vaker uitzondering dan regel geworden met alle gevolgen van dien. Deze fotografieverboden kenmerken zich helaas vaak door een zekere mate van willekeur.



Het mooiste voorbeeld van de willekeur van dit soort fotografische beperkingen is wel een bezoek aan de 309e Aerospace Maintenance and Regeneration Group van de Amerikaanse luchtmacht, gelegen op de luchtmachtbasis Davis Monthan in Arizona. Dit is het beroemde "vliegtuigkerkhof" waar meer dan 4.000 oude vliegtuigen worden opgeslagen nadat ze niet langer door de Amerikaanse overheid gebruikt worden. Elke weekdag worden er meerdere bustours georganiseerd waarbij men in luxe touringcars voorzien van airconditioning tussen de vliegtuigen rondgereden wordt en naar hartelust foto's mag maken. Na de bustour dacht uw weblogauteur nog wat extra foto's te maken aan de buitenkant van de basis, vanwege de stand van de zon was het mogelijk hier betere foto's te maken dan tijdens de bustour mogelijk was. Deze actie werd echter al na enkele minuten beloond met een bezoekje van de lokale bewakingstroepen die overduidelijk aanhangers waren van het "niet fotograferen" beleid, verdere fotografie werd dan ook onverbiddelijk verboden en discussie met deze heren bleek onmogelijk.

Deze situatie (soms mag het wel, soms mag het niet) werd ook in andere situaties vaak gezien. Uw weblogauteur dacht de afgelopen twee weken menig maal terug naar zijn bezoeken aan de VS vóór de dramatische aanslagen en kan niet anders dan constateren dat het met de fotografievrijheden niet best gesteld is in het land van de ongekende mogelijkheden...

Verkiezingen

zijn voor een reportagefotograaf altijd een dankbaar onderwerp, zowel landelijke als lokale politici verdringen zich in bosjes om voor het objectief van om het even welke fotograaf terecht te komen.



Dit jaar is het echter anders... Daar waar heel Nederland zich meldt bij de stembureaus is het voor de inwoners van 37 gemeenten een hard gelag, zij zijn wegens een gemeentelijke herindeling uitgesloten van het democratisch proces. Zo ook uw trouwe weblogauteur, hij zal het vandaag zonder de gebruikelijke verkiezingsfoto's moeten doen. U zal het ter compensatie dan ook moeten doen met een eerder geschoten foto van één van Neerlands bekendere politici.

Het is terug naar de basis

met mijn nieuwste aanwinst, een Yashica FX-3 Super 2000 spiegelreflex camera.



Bovenstaande Yashica is een wat vreemde eend in de bijt, ik moet toegeven dat ik vooral werk met de camera's van Canon, Pentax en Olympus. Deze Yashica heeft echter een aantal intrigerende eigenschappen. Ten eerste is deze camera niet afhankelijk van batterijen (probeer dat maar eens met onze huidige digitale camera's) en ten tweede heeft deze camera de legendarische C/Y vatting. Die C/Y vatting - de C voor Contax en de Y, u raadt het al, voor Yashica - legt de weg open naar de meesterlijke objectieven van Carl Zeiss, indertijd speciaal voor Contax ontworpen. De combinatie van Fujichrome Velvia 50 film met een CZ objectief moet een waar feest voor het oog zijn - wat mij betreft is de jacht naar CZ objectieven dan ook geopend!

Totdat ik mijn hand weet te leggen op een originele Carl Zeiss zal ik het echter moeten doen met het bij de camera horende 35-70mm objectief, één dezer dagen zal ik een rol 135mm film door deze camera jagen om te zien hoe dit stukje glaswerk presteert. Wordt vervolgd...